Monday, May 29, 2006

είμαι τα λάθη μου


Αναζητώ την έννοια του λάθους

πόσα λάθη έχω κάνει και όσα από αυτά ήταν σωστά
και αν μέσα στις επιλογές μου υπήρχαν λάθη- ποιος θα μου έλεγε ότι τελικά αν δεν τα έκανα τώρα θα ήμουν πιο ευτυχισμένη
προσπαθώ ενδεχομένως να απενοχοποιήσω τα λάθη μου-να τα δικαιώσω
ίσως γιατί ενίοτε νιώθω ότι είμαι γεννημένη για αυτά – επαγγελματικά, ορθογραφικά, αισθηματικά, κοινωνικά, οικονομικά, τυπογραφικά-όλων των ειδών τα λάθη
ρέπω σε αυτά-με τραβάνε όπως ο μαγνήτης τα ρινίσματα σιδήρου

είναι σαν τον προσανατολισμό
απλώς μου λείπει το κριτήριο

λατρεύω το λάμδα και το θήτα γιατί τα έχει η θάλασσα και το θέλω-και ίσως κάπως έτσι κάποια στιγμή το λάθος να χάσει το νόημά του και να με λυτρώσει

λάθος λοιπόν-και ο αλάνθαστος πρώτος τον λίθο βαλέτω
λάθη λοιπόν που περιμένω να πάρει η λήθη
λάθη-πόσο κοντά και πόσο μακριά από την αλήθεια?
μια θάλασσα λάθη
όσα λάθος θέλω
τόση θλίψη λάθος
χωμένη μες την θαλπωρή τους
στο θηλυκό μου εγωισμό
να ψάχνω το άλλοθί τους
το θρυλικό
για να λυθώ
να απλωθώ
να μελωθώ
να λυτρωθώ

7 comments:

mplim-mplom said...

το μόνο κακό για μένα είναι που λείπει το κριτήριο, τίποτ'άλλο..

koritsi_oksi said...

όταν υπάρχει κριτήριο δεν υπάρχει λάθος...

mplim-mplom said...

είσαι σίγουρη? απενοχοποιείς δηλαδή οποιαδήποτε πράξη μόνο και μόνο επειδή είχε κάποια κριτήρια?

koritsi_oksi said...

απλώς σχετικοποιώ τη έννοια του λάθους...:)

Фе́ммe скатале said...

To -λ και το -θ κάνουν και τη λήθη ..κι εγώ τη φοβάμαι

koritsi_oksi said...

ενίοτε είναι απαραίτητη...

Фе́ммe скатале said...

Γι αυτο τη φοβάμαι