Wednesday, May 17, 2006


Αν με έσφιγγες λίγο πιο πολύ-μόνο λίγο-θα είχα σκάσει ξέρεις, μια χαρά
Αλλά αντί για αυτό μου έκοβες όλο το βράδυ τα μαλλιά-αθόρυβα και τελετουργικά
Μπούκλα μπούκλα-Και μετά, τις μάζεψε όλες σε ένα βάζο και με κοίταζε χαμογελώντας-και εγώ έλεγα είναι ίωση, Δες, και γω χαμογελάω μετά από τόσο καιρό, αλλά αυτός σκεφτόταν
θα τις αλείφω κάθε πρωί στο ψωμί με βούτυρο και θα τις τρώω και όταν έκλεισες την πόρτα κατάλαβα πόσο αδύναμη ήμουν

No comments: