Friday, December 30, 2005

Out of time


Οι τελευταίες μέρες ενός χρόνου είναι σαν κατηφόρα χωρίς τριβές-προσπαθείς να τις σταματήσεις αλλά δεν μπορείς-είναι αυτή η ζαλάδα από τα φωτάκια που αναβοσβήνουν ακατάπαυστα και από το αλκοόλ και τα ξενύχτια και η πρωινή θολούρα που επηρεάζει και την ακοή και όλα τα παρακολουθείς off voice και έτσι οι μέρες περνάν ύπουλα και ο χρόνος συνωμοτεί εναντίον σου-είσαι τόσο ανίκανη να αμυνθείς σε αυτή την ερήμην σου δολοπλοκία και απλώς ένα πρωί ξυπνάς και είναι του χρόνου, οπότε και είσαι γραφική που σου φαίνεται περίεργο που, ναι λοιπόν, γεννιόνταν ακόμα παιδιά και μετά το 80'... Aπόψε θα πνίξω για μια ακόμη φορά στο (ή μήπως στη?) ρακί τις ατελέσφορες ελπίδες μου να μεγαλώσω και να γίνω ένας ώριμος άνθρωπος-μα αφού μπορούν τόσοι άλλοι γιατί όχι κι εγώ? το χα ξαναπροσπαθήσει έτσι με την οδήγηση αλλά δεν έπιασε, τόσα χρόνια δίπλωμα και ακόμα το σκέφτομαι να κάτσω στη θέση του οδηγού, όσοι άλλοι κι αν τα καταφέρνουν-αυτή η αργοπορημένη συνειδητότητα του πρέπει –αυτή η στείρα μου αυτοκριτική είναι όλα μέρος της κατηφόρας των τελευταίων ημερών του 5 -δεν πειράζει όμως γιατί από την Κυριακή θα ξαναείμαι στην κορυφή του κεκλιμένου επιπέδου και θα παίζω πεισματικά Who wants to live forever...

Saturday, November 19, 2005

Το όνειρο του Τσουάγκ Τσου


O Tσουάγκ Τσου ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα, κι όταν ξύπνησε, δεν ήξερε αν ήταν άνθρωπος που ονειρεύτηκε ότι ήταν πεταλούδα ή πεταλούδα που τώρα ονειρευόταν ότι ήταν άνθρωπος.
Herbert Allen Giles, Chuang Tzu
(1889)

Friday, November 18, 2005

Paroles



αυτό το κείμενο έκλεισε τον κύκλο του και γι΄αυτό διαγράφηκε-άπαξ και δια παντός-είμαι πλήρης και μόνο διότι υπήρξε στο δίκτυο έστω και για μερικούς μήνες-ακόμα και αν δεν το διάβασες..

Wednesday, November 16, 2005

Lonely are the Brave

Μίλησα σε τρεις αγνώστους. Ανέβηκα στο λεωφορείο χωρίς εισιτήριο.
Κατέβηκα τρέχοντας τις σκάλες στο σκοτάδι. Define bravery. Περνάω τους δρόμους χωρίς να κοιτάζω. Ξεκίνησα να στα πω όλα. Άνοιξα το στόμα μου. Δεν βγήκε ήχος πάλι. Σχημάτισα τις λέξεις. Read my leaps. Οι λέξεις αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, συσσωρεύονται άγριες και θρυμματίζονται. Τελικά δεν χρειάζεται να ανάψω φως στη σκάλα απόψε, έχει φεγγάρι. Νιώθω σαν να έκανα πρόβα μια ζωή για μια παράσταση που ματαιώθηκε.

New Slang




I'm looking in on the good life i might be doomed never to find.
Without a trust or flaming fields am i too dumb to refine? And if you'd 'a took to me like
Well i'd a danced like the queen of the eyesores
And the rest of our lives would 'a fared well.

Tuesday, November 15, 2005

Στέκομαι


κάθε φορά κάνω δυο βήματα εμπρός και ένα πίσω
ως τώρα γυρνώντας πίσω μου να δω ο δρόμος ήταν λίγος
μπορούσα να επιστρέψω-κι έτσι συνέχιζα

τώρα κοιτώντας πίσω είδα ότι είμαι πολύ μακρυά για να γυρίσω
και κοιτώντας μπροστά οτί πονάω να προχωρήσω

Monday, November 14, 2005

Μονόγραμμα


Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα

Thursday, November 10, 2005

Tarde


Sueños furiosos, rios de amarga certidumbre
decisions más duras que el sueño, de un martillo
cayeron en la doble copa de los amantes

Sunday, November 06, 2005

Kομμάτια


Την πρώτη φορά ραγίσαμε μωρό μου
και το κολλήσαμε.

Τώρα έχουμε θρυμματιστεί-
και γω δεν είμαι τόσο καλή συντηρήτρια
για να το σώσω....

Thursday, November 03, 2005

Freedom


"To make people free is the aim of art,

therefore art for me is the science of freedom."

-Joseph Beuys.

Wednesday, November 02, 2005

im only sleeping


Απόψε λέω να σ΄ ονειρευτώ
Θα ναι σούρουπο νωρίς και μεις θα περπατάμε δίπλα στη θάλασσα
Δεν θα μ΄ αγγίζεις, δεν θα σ΄ αγγίζω
Απλώς θα περπατάμε και θα μιλάμε
αδιάκοπα
Η θάλασσα θα είναι γκρίζα φθινοπωρινή
Λίγο αναταραγμένη
Λίγο άγρια
Θα έχει σύννεφα στον ουρανό και θα βουλιάζουμε ελαφρά στην άμμο
Θα μυρίζει αυτή η οικία μυρωδιά της βροχής
Ίσως να θελήσω να βγάλω τα παπούτσια μου κάποια στιγμή
Ίσως να κρυώσω
Θα φυσάει
Και μεις θα περπατάμε και θα μιλάμε
Αδιάκοπα
Δεν θα λέμε γλυκόλογα
Θα ναι τόσο περιττά
Θα μου λες για σένα
Θα σου λέω για μένα
Ιστορίες
Πότε πότε θα κοιταζόμαστε
Για λίγο
Λίγο αμήχανα
Θα γελάμε
Πολύ
Θα σιωπούμε
λίγο
Και λίγο πριν μου αγγίξεις το χέρι
Θα ξυπνήσω
Ωραία

Tuesday, October 25, 2005