Monday, March 10, 2014

Maxwell



ας πάψουμε λοιπόν για μια στιγμή ντετερμινιστικά να ζούμε
και μόνο ας φανταστούμε

πως κάθετα το χρόνο διανύουμε
μόνοι κι ατόφιοι

μαζεύοντας αλήθειες (και ψέμματα μοιραία)
σε μια κατανομή τυχαία

όντα μοναχικά και πάνσοφα των παρυφών
σαν κάποιους δαίμονες των φυσικών επιστημών

γνωρίζοντας αλίμονο μες την οξυδερκή αδράνειά μας
πως όσο κι αν παλέψουμε
το μέλλον να προβλέψουμε

δεν θα ξορκίσουμε ποτέ την (τόσο εφηβική και φρούδα )
 ανεπάρκειά μας




Pollock, J., Convergence