Tuesday, May 09, 2006

Ανασύνταξις


Η Άνοιξη ξαναφάνηκε διακριτικά και πλέον φοβάμαι και εγώ αυτά που εύχομαι
εκείνη η ύποπτη ευφορία εκτονώθηκε μη αντιστρεπτά αλλά βροντερά μέσα σε ένα τριήμερο παραληρηματικής νάρκης –το τελειωτικό τέλος μιας ιστορίας με πολλά τέλη αλλά χωρίς καμία συνέχεια-ακόμα δονούμαι από τους ενδό- μετασεισμούς-ιδιαίτερα πριν κοιμηθώ και μόλις ανοίξω τα μάτια το πρωί-το τέλος τριών μηνών τέλους ( ή μήπως τριάμιση χρόνων τέλους?) και ένα σπίτι ελαφρώς πιο άδειο από πράγματα αλλά πιο γεμάτο από ενέργειες –ένας ηλεκτρισμός που στοιχειώνει

και τώρα διασχίζω την πόλη με το άλλο χαμόγελο- το παγωμένο που σταματάει τη μνήμη
και εξακολουθώ να χάνομαι κάπως ευχάριστα στους δρόμους και να μην ακούω τα κορναρίσματα λόγω της αδιάκοπης μουσικής που αναστέλλει –αλλά όχι πολύ- τη σκέψη
και αποζητώ επίμονα μόνο εκείνες τις σύντομες στιγμές θερμότητας κάτω από τα άφθονα κομμάτια πολύ έντονου ήλιου που τρυπώνουν στο αστικό δασός τα μεσημέρια - απόψυξη

Παράδοξο: αν και έχω απίστευτα κακή αίσθηση προσανατολισμού για κάποιο άτυπα μεταφυσικό λόγο όσος κόσμος και να υπάρχει γύρω μου πάντα εμένα θα επιλέξουν για να ρωτήσουν –παρ΄ ότι είμαι διαρκώς δικτυωμένη και αφηρημένη-θα περιμένουν να βγάλω τα ακουστικά και θα ξανακάνουν ανυπόμονα την ερώτηση –στην αρχή με ενοχλούσε τώρα πια έχω συνηθίσει…ίσως να είναι και αυτό ένα από αυτά τα υπερ-κοσμικά αστεία –πάντα πίστευα στο χιούμορ του σύμπαντος-
έχοντας πάντα πάντως την αίσθηση ότι ξέρω, τους απαντώ-συνήθως με μεγάλη σιγουριά

νομίζω ότι οφείλω μια μεγάλη συγνώμη σε όλους εκείνους τους άμοιρους αθηναίους που έχω οδηγήσει λάθος λοιπόν…

No comments: