Friday, February 07, 2014

Έμιλυ θα πεις και για μένα μια καλή κουβέντα στον παράδεισο;



Μέρες με φλου προοπτικές          
-αστόλιστες-λιγνές-
ημέρες πέστροφες*
 άστατοι μα ηχηροί ιονιστές
εμμονών
πατριαρχικών
-ανάμνηση φιλοδοξίας
θνησιγενούς-
τόσο παλιό το παρελθόν της
άρωμα γης
χώμα στα νύχια
και στην ακτίνα βολής
μόνο κενό
ορθόδοξο θανατερό
πορεία προς το κέντρο
-ανάστροφα-
δεν έχει πια άλλο σημείο φυγής
τόσο αναπόφευκτη
-μονόδρομη, μοιραία-
σαν φυσικός παράξενος ελκυστής

                                                                                  *κι είναι το φως το ήλιου
                                                                                                                              απαράβατο
                                                                                                                              μια καταδίκη όταν θέλεις να κρυφτείς
                                                                                                                              χωρίς σκιές
                                                                                                                              ανώφελες προσπάθειες
                                                                                                                              άγνοια
                                                                                                                              να προσποιηθείς









** Our share of night to bear,

    Our share of morning,
    Our blank in bliss to fill,
    Our blank in scorning.

    Here a star, and there a star,
    Some lose their way.
    Here a mist, and there a mist,
    Afterwards—day!

Emily Dickinson
























1 comment:

koritsi_oksi said...

ελεύθερη απόδοση του ποιήματος της Ντίκινσον:

Όσο απ’ νύχτα είναι ν’ αντέξεις
Όσο απ’ τη μέρα
Κενό χαράς για να γεμίσεις
Κενό περιφρόνιας

Ένα άστρο εδώ ένα εκεί
Κάποια χαμένα
Μια ομίχλη εδώ και μια εκεί
Κι αύριο μέρα!