Wednesday, March 04, 2009

Έλλειψις

Φυσικά ουδείς είχε μηδέποτε εγγυηθεί ότι δεν θα επέστρεφε.
Ποτέ εξάλλου μέχρι σήμερα –το αντιλαμβανόταν σφόδρα- οι συνθήκες δεν εστάθησαν επαρκώς εξαιρετικές ώστε να αποκλείσουν οριστικώς την εμφάνισή της.
Εξ' ου και δεν αισθάνθηκε ουδεμία έκπληξη κατά την υποδοχή της παρά μόνο μια ελαφρά στωική απογοήτευση καθώς κάθε φορά που γέμιζε εκείνη ήλπιζε ελαχίστως – καθότι υποψιαζόμενη εντόνως το μάταιο των ελπίδων της-ότι ίσως και να μην άνοιγε εκ νέου αυτή τη φορά, ίσως και να έμενε δια παντός συμπαγής και στέρεα, ίσως να μάθαινε το σώμα της να προσαρμόζεται πλέον σε τούτα τα πάγια ψυχρά κλίματα και να οχυρώνεται αποτελεσματικά απέναντι στους αιχμηρούς και καλοτροχισμένους εξωγενείς επαναλαμβανόμενους παράγοντες απάθειας και μόνωσης. Ή ίσως και να συναντούσε αισίως εκείνα τα άλλα και σπάνια τροπικά κλίματα.
Η τρύπα όμως εντέλει εμφανίσθη και αυτή τη φορά.
Ένιωσε τον κρύο αέρα να τη διαπερνά ολοσχερώς και σκύβοντας προς το στήθος της κοίταξε –όπως πολλάκις άλλοτε - παραδόξως πίσω της καθώς είχε μείνει γελοιωδώς διαμπερής.
Το απεχθές κενό είχε εισβάλει στα σωθικά της ανήλεο, αλλοιώνοντας το σχήμα της και εκκενώνοντας τη σκέψη της από συναισθηματικές φιοριτούρες, μπιχλιμπίδια τρυφερότητας και πάσης φύσεως ψιμύθια προσδοκιών.
Τοιουτοτρόπως έμεινε μόνο ένα ψυχρό ρεύμα αέρα να φουσκώνει τις –τόσο ανεπαρκείς να το καλύψουν άλλωστε- μπλούζες της και ένα υπόλευκο φάσμα να υποκαθιστά τα εξαχνωμένα όνειρά της.

No comments: