Monday, May 14, 2007

Κωπαϊδα


Αρκεί πια με τα μελό σενάρια και τα θολά τα τζάμια

Φτάνουν οι θλίψεις, τα τετράστιχα, τα σούρουπα, τ΄ άστρα και τα φεγγάρια

Βάλτωσε το μυαλό μου από τη λάσπη

(που μου την πλάσαραν γι’ αστρόσκονη μυριάδων οκτανίων)

βουίζουνε τ΄ αυτιά μου από τις μύγες

(που τελικώς και ατυχώς δεν ήταν λιβελούλες)

θύμωσα

(κι αν είναι γόνιμος θυμός)

ανασκουμπώθηκα

(μεγάλωσα στα ξαφνικά και ψήλωσα δυο πόντους)

και λέω (τόσο δυνατά που τρόμαξα κι η ίδια)

αυτό το έλος θέλει αποξήρανση (αδέκαστη κι αλύπητη)

μήπως μπορέσει

πάλι αργά

τίποτα να καλλιεργηθεί

μήπως μπορέσει πάλι

τίποτα ν΄ ανθίσει

9 comments:

Anonymous said...

Έχει ο καιρός γυρίσματα, πράγματι. Μερικοί ρίχνουν δολώματα και τα περιμένουν. Σε αυτούς ανήκουν τα γυρίσματα. Στους άλλους απομένει μόνο ο καιρός...Τί να πω κι εγώ καμάρι....

koritsi_oksi said...

καλός καιρός/μετακίνηση (...)

Anonymous said...

Πολύ ιδιαίτερο βιβλίο...Μαρία Μήτσορα, αν εννοείς αυτό...αν όχι, καλές αναγνωστικές περιπλανήσεις...

koritsi_oksi said...

αυτό εννοούσα βέβαια...:)

Anonymous said...

Δεν χρησιμεύουμε παρά σαν μοντέλα για το πορτραίτο της φήμης μας.

koritsi_oksi said...

κι αν ακόμα είναι έτσι
εγώ θέλω απλώς ένα όμορφο φόντο
κάτι με θάλασσα ας πούμε

Anonymous said...

Ταιριαζεις σε φόντο που βλέπεις απο "ποταμό" ΑΜΟΡΓΟΥ.

koritsi_oksi said...

λέω να δοκιμάσω φέτος τέτοιο φόντο :))

Anonymous said...

Ο "ποταμός" περιμένει...