Sunday, January 21, 2007

άλλη μια Κυριακή τόσος Ήλιος φεύγει μόνος του και κάθε λεπτό κατάβασής του μουδιάζω όλο και περισσότερο από ένα κρύο ρεύμα που ανεβαίνει από τα πόδια κάθε λεπτό που δεν σε βρίσκω και ένα εκατοστό όταν όμως φτάσει στο στόμα δεν θα έχω να σου πω άλλα λόγια και όταν φτάσει στα μάτια δεν θα μπορώ ούτε να σε ψάξω.
ζέστανέ με λίγο. ο Ήλιος φεύγει. σκοτεινιάζω

2 comments:

Anonymous said...

Ακόμα κι αν φύγει ο ήλιος δε θα χάσεις τη φωνή σου. Μάθαμε να αντιμετωπίζουμε το κρύο πια...

koritsi_oksi said...

τι να πω στο σκοτάδι όμως dr. μου...