Η πρωταγωνίστρια εισήλθε με σθένος στο πλατό φτύνοντας επιτέλους τα κουκούτσια από τις εδώδιμες αποικιακές ανθρώπινες συνάφειες εποχής, που τόσο καιρό την εφησύχασαν εκ του σύνεγγυς, καταστέλλοντας της επιτήδεια τη σκέψη με καλλιγραφικά καρυκεύματα αφοσίωσης και κομψής ελαφρότητας. Χαμογέλασε με γαλαντομία στον ράθυμα ανεστίαστο φακό και διέτρεξε το αποστειρωμένο μινιμαλιστικό σκηνικό με ατόφια εφηβική βιάση. Φυλλομέτρησε ταχύτατα το αενάως επαναλαμβανόμενο σενάριο, σηκώνοντας ανεμοστρόβιλος μεταφυσικής δυσφορίας και κοσμικής ανισορροπίας και αποστήθισε εγκαρδίως μόνον τις υποσημειώσεις με τα μικρότερα γράμματα και τους φωτεινότερους των αστερίσκων. Αρνήθηκε, παρ’ αυτά, σθεναρά τη διεκπεραιωτική τους εκφώνηση, καθώς αιφνιδίως τις κατέταξε στις άρρητες κεφαλίδες των ιερών γραφών του μυστικού τάγματος του ανένδοτου πανθεϊστικού υποκειμενισμού και της ζωογόνας ευλαβούς αντινομίας. Αντιρρησίας του κατ’ ουσίαν δυϊστικού δόγματος της καταναγκαστικής αποδοχής αναρτημένων αντιλήψεων, φασματικώς θερμών και χαρτοκοπτικής σχηματοποίησης, απεκδύθηκε αυτοβούλως τα ατσάλινα ιδεολογικά της υποδήματα γλιστρώντας φιλάρεσκα στο απύθμενο θεοσοφικό κενό προκειμένου να το δαμάσει με το επικείμενο θράσος της αειθαλούς λογικής. cut