Friday, October 31, 2008

Insomnia


Τις νύχτες κατέφθανε πάντα αργοπορημένη,

τοιουτοτρόπως

προμηθευόταν τις ώρες της σε ειδικά πακέτα προσφορών των διακοσίων λεπτών

άνευ ύπνου.

(Αυτά είχαν μόνο απομείνει.

Βλέπετε οι άλλες οι απλές των εξήντα παντός τύπου

είχαν εξαντληθεί από νωρίς).

Αϋπνοβατούσε ματαίως λοιπόν,

και στωικώς,

μουλιάζοντας σε μια αδέσποτη εσπερινή θλίψη

που ατέρμονη, ωσάν το χρόνο,

την κατέκλυζε με ευλαβική συνέπεια,

οργανικά

όπως ο απροσδιόριστος τρόμος που σκορπά μια ιδιαζόντως φλογερή αλλά πολύ μακρινή

ομιλία

2 comments:

markos-the-gnostic said...

[αυτό το βαμπίρ του Μυνχ είναι πραγματικά βαμπίρ. για να δούμε θα το κλέψουν κι αυτό;]

μια αδέσποτη εσπερινή θλίψη
που πάντα επανέρχεται
για να μας θυμίσει
πως
η ολοκληρωμένη ηδονή
πλέει πάνω σε ρινίσματα πόνου

koritsi_oksi said...

ρινίσματα πόνου ε? ωραίο ήταν αυτό Μάρκο