late so

η απελπισία dear σερβίρεται πάντα ζεστή
όταν κρυώσει είναι αργά, απόλαυσέ την λοιπόν-
ή απλώς χρησιμοποίησέ την εντέχνως
(ψιθύριζε γενναιόδωρα)

ω, ας μη μιλάμε πια για θερμοκρασίες
μόλις πέταξα και το τελευταίο μου φουρό – δεν έχω άλλο
και πάει καιρός που ξόδεψα τελείως τη σιωπή μου

πόσο άδικα! αφού ακόμη και το σκηνικό ήταν χάρτινο
δεν πρόσεξες καθόλου τις κουρτίνες sweetie; τόσο κακής ποιότητας χαρτί
στην πρώτη απώλεια ακεραιότητας σκίστηκαν
(αναφωνούσε με συμπάθεια)

εγώ κράτησα πάντως μια λωρίδα – μου φτάνει να τυλίγομαι τη μέρα
και κάθε νύχτα να καλύπτω με αυτήν το σπασμένο παράθυρο
μέχρι να πληρωθώ ξανά με βλέμμα άτρητο, και να τ' αλλάξω

αχ darling ποιο το κέρδος ...αφού οι διηγήσεις πια τέλειωσαν,
χωρίς μεγάλα μυστικά πως θα ζητήσεις αύξηση;
κανείς δεν αγοράζει το αυτονόητο στις μέρες μας
(αναστέναζε συμπονετικά)