Sunday, June 08, 2008

speechless





Κι έμεινε ‘κει θαμπωμένη και Τσαλαπατημένη ελαφρώς
Από θεσπέσια εγκεφαλικά αποτυπώματα

Να αναμετρά ανταλλαγές χειραψιών
βλεμμάτων
εναέριων και
Υποκλίσεις ιδεώδεις ελαφρές
μα προπαντός ιπποτικές
με διακριτικά νοητικά χειροφιλήματα
ακολούθως

Κι εκείνη ως δεσποσύνη ευγενής,
χλωμή, λίγο φιλάσθενη κι ωραία
με τρόπο αχνό και απροσδόκητο,
ενίοτε αμίλητη
πάντα συνεσταλμένη
εμπρός στης πανοπλίας αυτής τη λάμψη
να κατεβάζει πρόθυμα τα μάτια
μη χρειαστεί να
αντιμετωπισθεί
μια ενδεχόμενη
εκδήλωση
ελπίδων

2 comments:

markos-the-gnostic said...

τι ωραίο να αναμένεις μια ενδεχόμενη εκδήλωση ελπίδων...
με κατεβασμένο το κεφάλι σαν γνήσια δεσποσύνη...

koritsi_oksi said...

ωραίο μα ενίοτε μάταιο
n'est ce pas?