Sunday, July 02, 2006

back


Χαλασμένες φωνητικές χορδές, σπασμένα τύμπανα, κίτρινα μάτια και ξεροψημένο δέρμα-τώρα πλέον μετράω ενδεικτικά για πόσες μέρες θα βλέπω τριγύρω μου ίχνη χρυσού και θα ξεμπλέκω πορτοκαλί κόμπους -έχω γεμίσει χρώματα –κυρίως κόκκινο και πράσινο σαν δαγκωμένη φέτα καρπούζι στην άμμο-αλλά μια βροχή φοβάμαι ότι φτάνει για να τα ξεπλύνει –αυτή η ζέστη είναι ερμαφρόδιτη
-σε δένει και σε λύνει-μα πόσο πρέπει να ανατριχιάσω για να ρθω στα ίσα μου τελικά? αρπάζω την πραγματικότητα σαν βαλίτσα του Άκριθάκη αλλά είναι πολύ βαριά ρε γαμώτο –την επόμενη φορά θα πάρω back pack και φωτογραφική μηχανή

1 comment:

Anonymous said...

Cool blog, interesting information... Keep it UP »