καμιά φορά της στοίχειωναν το μυαλό περίεργοι διάλογοι, από φωνές άγνωστες ή ίσως πολύ αμυδρά –και μάλλον γι΄ αυτό κάπως τρομακτικά- γνωστές-σχεδόν απόκοσμες, θα έλεγε- με λόγια ακατανόητα αφού είχε χάσει την πλοκή κι έτσι αδυνατούσε να συλλάβει την υπόθεση, σαν πρόβες σε κείμενα άγραφα, θεατρικά, εξαίρετων ερμηνευτών πάντως-λες και υπέκλεπτε νοητικώς μυστήριες συζητήσεις από μια άλλη εποχή ή άκουγε κλεφτά κι ανύποπτα κάποια ιδιαιτέρως σημαντική στιγμή απ’ το μέλλον