έσβηνε τότε τα φώτα και έπεφτε σε ένα μνημειακό παραλήρημα αλλεπάλληλων και ασήμαντων εικόνων επενδυμένων με ήχους βροντερής όπερας σε γλώσσες που δεν είχαν ακόμα εφευρεθεί και από τα παράθυρα άφηνε να μπαίνει μόνο η μυρωδιά από αγουροξυπνημένα τροπικά νυχτολούλουδα-που όπως και να το κάνεις είναι αδύνατον να την αποφύγεις άγριες νύχτες σαν κι ετούτες- ή η μελωδία των στεναγμών δυο αβάσταχτα ερωτευμένων ανθρώπων που έσμιγαν για πρώτη φορά στα κρυφά πίσω από ένα παρατημένο φορτηγό μιας χρεοκοπημένης μεταφορικής
2 comments:
οι αβάσταχτα ερωτευμένοι...
ε ναι καλώς ή κακώς αυτοί έχουν πάντα το περισσότερο ενδιαφέρον n'est-ce pas?
Post a Comment