Έκρυβε τότε τους συνήθεις τρόμους της πίσω από τον σκούρο θόρυβο μιας ταραγμένης κιθάρας -ή ενός μπάσου- που επιπλέει ακάθεκτος πάνω από θάλασσες κόσμου μεθυσμένου από καλοκαιρινές αναθυμιάσεις.
Ματαίως, φυσικά, καθώς εκείνοι πάντα αποδεικνύονταν πιο δυνατοί.