ξαναμετράω -με μανία-
εκείνες τις άπατες νύχτες που ολόφωτο
και ανήλεο
το παρελθόν ορμά
με ιλιγγιώδη ταχύτητα
κατά πάνω μου

- για θυμήσου, λέει χαιρέκακα, για θυμήσου-

είδες,
δεν μ'έμαθε ποτέ κανείς
ν΄αποφεύγω τα μπούμερανγκ
έτσι τραυματίζομαι τραχιά
με σημάδια από το είδος των αγιάτρευτων
από κείνα
που ειδοποιούν επώδυνα
κάθε που αλλάζει χρώμα
η -μόνιμη πλέον- θλίψη μου

όσες φορές κι αν μέτρησα
πάντα βγαίνει μια παραπάνω