άλλη μια Κυριακή τόσος Ήλιος φεύγει μόνος του και κάθε λεπτό κατάβασής του μουδιάζω όλο και περισσότερο από ένα κρύο ρεύμα που ανεβαίνει από τα πόδια κάθε λεπτό που δεν σε βρίσκω και ένα εκατοστό όταν όμως φτάσει στο στόμα δεν θα έχω να σου πω άλλα λόγια και όταν φτάσει στα μάτια δεν θα μπορώ ούτε να σε ψάξω.
ζέστανέ με λίγο. ο Ήλιος φεύγει. σκοτεινιάζω
2 comments:
Ακόμα κι αν φύγει ο ήλιος δε θα χάσεις τη φωνή σου. Μάθαμε να αντιμετωπίζουμε το κρύο πια...
τι να πω στο σκοτάδι όμως dr. μου...
Post a Comment