Κατρακυλάω αχ πως κατρακυλάω και οι εικόνες του τέρματος έρχονται με όλο πιο μεγάλη ταχύτητα προς το μέρος μου και αχ πως τις αποζητάω αν και ξέρω ότι δεν τις βλέπω όλες…
ο φόβος όμως τώρα δεν αρκεί
Γιατί μιλάει το σώμα
(αν δε με φιλήσεις στο λαιμό θα μείνω σημαδεμένη)
(αν δεν με ξανακοιτάξεις στα μάτια θα μάθω να σου μιλάω με τα χέρια)
(αν δεν αναπτύξεις ταχύτητα θα φρενάρω απότομα)
5 comments:
δικό σου;
πολύ εσωτερικό
σχεδόν αυτιστικό θα έλεγα :)
όχι αυτιστικό ίσως σολιψιστικό
υπερρεαλιστικό όπως πρέπει!!:))
(α πόσο μας πρέπει ο υπερρεαλισμός ενίοτε καλέ μου dr...)
μια άλλη μέρα HNO3 μου
γιατί η σημερινή δεν σηκώνει κι άλλα
Post a Comment