Friday, August 04, 2006
Να πάρεις λέει πλοίο και λεωφορείο και πάλι πλοίο και να φτάσεις στη νήσο Ψ-όσοι ξέρουν ξέρουν-να λουστείς στην άμμο και στο αλάτι να θρέφεσαι με μέλι και μερέντα και κριθοκούλουρα να χαζεύεις τ΄ άστρα πριν κοιμηθείς και να πλένεσαι με αρμυρό νερό μόλις ξυπνήσεις, να πηγαίνεις στο πηγάδι και να ακούς τα φαντάσματα να γίνεσαι ένα με τους κέδρους και τις σαύρες και την πανσέληνο να ξεμάθεις τη γλώσσα που σου 'μαθαν και να θυμάσαι αυτή που πάντα ήξερες να ξεχάσεις παντελώς δουλειές και θλίψεις και σπίτια και πολέμους και γκρι και μαύρο και γωνίες και τετράγωνα -να βλέπεις μόνο καμπύλες και θερμά χρώματα να νιώσεις ότι ζεις
και μετά
να πρέπει να γυρίσεις
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
φεύγω και ξαναγυρνάω και ξαναφεύγω και ξαναγυρνάω ενώ θα ήθελα μόνο να φεύγω καλέ μου dr ...
επέστρεφε λοιπόν dear banderer...(nice to meet you)
και να που γυρνάμε πάλι για να ξαναφύγουμε...
ποια όμως είναι η φυγή και ποιός ο γυρισμός;
ας πούμε πως απλώς μετακινούμαστε!
Και αυτή η μοναξιά μας θρέφει Ηρακλείτειε banderer_ και μας ωθεί να συνεχίζουμε να φεύγουμε και να ξεπερνάμε την εγγενή ανθρώπινη αδράνεια- μ΄αρέσει να αλλάζει ο κόσμος γύρω μου (όσο κι αν το φοβάμαι ενίοτε) -νομίζω ότι με κρατάει νέα-οξύμωρο ε?
(στο κάτω κάτω η κοπέλα με τα ωραία πόδια είναι μια ευχάριστη αλλαγή n’est ce pas?)
Post a Comment